Boekrecensie: Kathleen Aerts – Voor altijd mijn mama

Samenvatting Kathleen Aerts – Voor altijd mijn mama
‘Na de plotse dood van haar man raakt Maria het spoor bijster. Een normale periode van rouw, denkt iedereen aanvankelijk. Een hardnekkige depressie, luidt het verdict een paar jaar later. Tot de diagnose jongdementie valt. Dementie wordt meestal met oudere mensen geassocieerd, maar de ziekte komt ook bij jonge mensen relatief vaak voor. Vaak duurt het lang vooraleer de juiste diagnose wordt gesteld, zodat gepaste zorg uitblijft. In Voor altijd mijn mama vertelt Kathleen Aerts heel open over de weg die ze samen met haar moeder heeft afgelegd. Van de twijfels én de mooie momenten samen na de diagnose tot de donkere tijden in het ziekenhuis. Een getuigenis die niemand onberoerd zal laten.’ (www.lannoo.be)

Mijn recensie over Voor altijd mijn mama
Ik schreef laatst al een recensie over Ma van Hugo Borst dat gaat over de dementie van zijn moeder. Voor altijd mijn mama gaat over de jongdementie van de moeder van Kathleen Aerts (voormalig K3-lid). Ondanks dat verschil hebben beide boeken herkenningspunten en beide boeken hebben mij geraakt. Mijn moeder las de boeken eerst en zij vond dat Kathleen afstandelijker schreef dan Hugo. Dit heb ik niet zo ervaren, vanaf de eerste pagina voelde ik me betrokken bij Kathleen en in minder dan 24 uur sloeg ik de laatste bladzijde om.

Kathleen schrijft heel eerlijk en beschrijft iedere gedachte. Ik vind het heel gedurfd en knap van haar hoe zij schrijft over alle gedachten en bijvoorbeeld over de vraag of ze iets doet voor haar moeders bestwil of voor haar eigen gemak. De kleine details raakten mij in dit boek, zoals de hulpeloosheid wanneer Kathleen ziet dat haar moeder worstelt met haar schoen aan de goede voet doen. Ook de agressiviteit die in dit boek bij de ziekte komt kijken, maakte veel indruk. Kathleen beschrijft het proces dat zij en haar moeder doorlopen, maar ook wat voor effect de jongdementie heeft op hun omgeving, zowel in haar eigen gezin als bij de fietsclub en de buren. Kathleen is bijvoorbeeld zwanger en beschrijft de reactie van haar jongdemente moeder, waarvan ze een heel andere reactie had verwacht.

Kathleen schrijft met veel respect over haar moeder en benadrukt het feit dat je iemand moet herinneren zoals ze was, en niet hoe Alzheimer iemand heeft veranderd. Voor altijd mijn mama is hartverscheurend en aan het einde liepen de tranen over mijn wangen. Een aanrader voor iedereen die in aanraking is gekomen met (jong)dementie.

Beoordeling: ★★★★★