Boekrecensie: Jojo Moyes – Een week in Parijs

Boekrecensie: Jojo Moyes – Een week in Parijs
Als Jojo Moyes een nieuw boek heeft uitgebracht, ben ik de eerste die bij de boekwinkel is. Ik zou zelfs nog met een slaapzak bij de deur willen gaan liggen. Jojo Moyes heeft mijn hart gestolen na haar boeken Voor jou, De laatste liefdesbrief, Vier plus een en Portret van een vrouw. Jojo Moyes is zeker weten een van mijn favoriete schrijfsters. Een week in Parijs speelt zich af voor het indrukwekkende boek Portret van een vrouw. Ik heb echt van dat boek genoten en ik wilde dit boekje dat zich van tevoren afspeelt dan ook zeker lezen. De recensies waren helaas niet veelbelovend maar ik wilde het toch proberen.

Portret van een vrouw kent twee hoofdpersonages die elkaar afwisselen, Sophie en Liv. Zo gaat het ook bij Een week in Parijs. Beide vrouwen zijn met hun geliefde in Parijs, de stad van de liefde. Zo veel liefde is er echter niet aanwezig, beide koppels hebben zo hun perikelen. Sophie is samen met haar man, de artistieke Édouard, in Parijs en twijfelt of zij hem wel precies kan geven wat hij wil, gezien zijn ‘losbandigheid’. Liv is samen met David op huwelijksreis, maar hij is alleen maar bezig met zijn werk. Daardoor is Liv op zichzelf aangewezen en brengt ze haar huwelijksreis zo ongeveer alleen door, slenterend door de straten van Parijs.

Dat Jojo Moyes goed kan schrijven, staat buiten kijf. Met haar woorden schildert ze prachtige omgevingen en creëert ze levensechte personages. Toch kon dit boek mij niet boeien. Ik kende het verhaal van de twee hoofdpersonages al en deze sequel voegde daar voor mij niks aan toe. Ik vond Liv een irritant personage, maar dat kan ook komen doordat ik Portret van een vrouw al heb gelezen en haar daar ook niet kon waarderen. Ik vond het daarentegen wel leuk om over Sophie en Édouard te lezen, maar voor mij voegde beide verhalen niets toe aan het geheel. Ik ergerde me er in dit boek ook aan dat de verhaallijnen elkaar afwisselden, terwijl ik dat in Portret van een vrouw helemaal niet hinderlijk vond. De verhalen op zichzelf waren wel schattig (eind goed, al goed), maar ik vond ze te kort om echt de diepte in te gaan en een indruk achter te laten. Wat mij betreft is Een week in Parijs het helaas geen aanrader.

Beoordeling: ★★☆☆☆

Boekrecensie: Jojo Moyes - Een week in Parijs

Volg je mij al op Bloglovin’, Instagram en Twitter?

3 Reacties

  1. 9 februari 2016 / 18:17

    Jammer dat Portret van een vrouw geen aanrader is! Normaal gesproken vind ik Jojo Moyes net als jij een hele goede schrijver.

    • 10 februari 2016 / 09:18

      Ja ik vond het helaas geen toevoeging op Portret van een vrouw, wat ik wel echt een mooi boek vond!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.