Tijd voor thee: Ik ben bloeddonor, jij ook?

Hoi lieve lezers! Vandaag weer een nieuwe editie van Tijd voor thee. Een keer een ander onderwerp dan je misschien van mij gewend bent, maar daarom niet minder belangrijk. Ik vertel jullie vandaag waarom ik bloeddonor ben en wat dat precies inhoudt.

De reden dat ik dit artikel schrijf, is omdat ik het bloed doneren onder de aandacht wil brengen bij meer mensen. Ik merk soms dat mensen zich er niet zo mee bezig houden of vaak niet weten wat het precies inhoudt en het leek me een mooie gelegenheid om er een artikel over te schrijven en met jullie te delen.

Aanmelden als bloeddonor

Een tijdje geleden heb ik me aangemeld als bloeddonor. Twee vriendinnen van me waren dit al een poosje en ik heb altijd gezegd dat ik het ook wilde gaan doen, maar het inschrijven is er eigenlijk nooit van gekomen. Je kan je echter heel makkelijk aanmelden via de website van Sanquin. Ze zijn op dit moment op zoek naar nieuwe bloeddonors, dus mocht je er over twijfelen, meld je dan zeker aan! 🙂 Je moet online een vragenlijst invullen en als alles goed is, mag je op intakegesprek komen. Ze testen dan je bloeddruk, je ijzergehalte en je bloed zelf. Als dat ook allemaal goed is, ontvang je na een tijd een oproepkaart om bloed te komen doneren. Waarom ik bloeddonor ben geworden? Als mensen mij die vraag stellen, denk ik: waarom niet? Als vrouw zijnde word je maximaal drie keer per jaar opgeroepen om bloed te doneren. Per keer geef je een halve liter bloed en dit bloed kan je missen. Het kost je maar een uurtje van je tijd en je helpt hier andere mensen mee 🙂

Bloed doneren

Gisteren ging ik voor het eerst bloed doneren. Er werd mij geadviseerd om de eerste keer iemand mee te nemen voor het geval dat ik zelf niet meer in staat zou zijn om met de auto terug te rijden, want je weet nog niet hoe je lichaam reageert. Mijn vriend Richard ging mee en we gingen naar de bloedbank in Tilburg. Elke keer als je bloed gaat doneren, moet je een vragenlijst invullen over je gezondheid. Daarna krijg je een keuring en worden je ijzergehalte en bloeddruk weer gemeten. Als alles in orde is, mag je bloed gaan doneren. Je mag plaats nemen op een ligstoel in een ruimte waar ook veel andere mensen bloed of plasma doneren. Je arm wordt twee keer ontsmet en dan zetten ze de naald in je arm. Je krijgt een soort knijpertje in je hand en binnen een kwartier heb je als het goed is een halve liter bloed gegeven. Daarna krijg je een verband om je arm en mag je nog even bijkomen als dat nodig is.

Het was mijn eerste keer en daarom waren ze extra lief voor me, maar ik voelde me gelukkig helemaal goed. Ik kan me wel voorstellen dat mensen bijvoorbeeld duizelig worden. Ik kreeg nog een kaartje mee en een sleutelhanger waar mijn bloedgroep op staat. Na het doneren krijg je dus nog even de tijd om uit te rusten en wat aan te sterken. Er wordt erg goed voor je gezorgd: je krijgt genoeg te eten en te drinken zodat je je snel weer helemaal fit voelt. Ik had ook een boek meegenomen om te lezen (Wink, Poppy en Midnight van uitgeverij Blossom Books) maar daar ben ik eigenlijk niet aan toe gekomen, omdat het dus redelijk snel gaat.

Reizen en bloed doneren

Hé Anouk, maar jij bent toch een boekenblogger én een reisblogger? Klopt, en als je een land buiten Europa hebt bezocht, wordt er geen bloed bij je afgenomen. Het scheelt echter waar je geweest bent, hoelang je daar was en of het bijvoorbeeld in een malariagebied was. Het kan dan zijn dat je een tijdje geen bloed meer mag geven. Aangezien ik nu weer studeer en eigenlijk weinig tijd heb om leuke, verre reizen te maken, heb ik daar nu niet mee te maken en kan ik gewoon bloed doneren. Als je veel reist, kan je dus minder vaak bloed geven. Maar alle kleine beetjes helpen natuurlijk!

Ben jij ook bloeddonor? 🙂

Volg je mij al op Bloglovin’, Instagram en Twitter?