Boekrecensie: Jojo Moyes – Een leven na jou

Mijn hart breekt telkens weer als ik aan het boek Voor jou denk. Ik heb echt moeten huilen en ik heb dat boek omgedoopt tot zo’n beetje mijn favoriete boek (gedeeld met Harry Potter, natuurlijk). Toen bekend werd gemaakt dat er een vervolg zou komen, heb ik hem gelijk op mijn ‘to be read’ lijstje gezet. Wel had ik daar gemengde gevoelens bij: het verhaal was toch afgerond? Maar omdat ik Louisa en Will in mijn hart had gesloten, moest ik dit vervolg wel lezen.

Een leven na jou speelt zich een paar jaar af na Voor jou. Louisa is Will zeker nog niet vergeten en heeft écht geprobeerd om iets van haar leven te maken. Dat heeft ze hem namelijk beloofd. Nadat Louisa een ongeluk krijgt is ze genoodzaakt om weer bij haar familie in te trekken, in het dorp dat ze heeft verlaten na het gebeuren met Will. Ze meldt zich aan voor een groepscursus rouwverwerking en ontmoet hier een heleboel andere mensen die ervoor zorgen dat ze het leven op een andere manier gaat zien. Vooral de aantrekkelijke Sam trekt de aandacht van Louisa. Maar als iemand uit het verleden van Will in haar leven stapt, krijgt haar leven een andere wending.

Zoals ik al zei: ik had er mijn bedenkingen bij dat er een vervolg zou komen. Ik vind Jojo Moyes echt een geweldige schrijfster en andere boeken van haar heb ik ook in mijn hart gesloten (bijvoorbeeld De laatste liefdesbrief en Portret van een vrouw), maar in het dankwoord zegt ze dat ze Een leven na jou heeft geschreven omdat haar fans wilden weten hoe het af zou lopen met Louisa. Ik ben zelf van mening dat je geen vervolg moet schrijven omdat anderen dat willen, maar omdat je zelf een mega goed idee hebt dat écht iets toevoegt aan het eerste boek.

Ik kwam gewoon niet door dit boek heen. Het verhaal kabbelt voort en er gebeuren wel dingen, maar het interesseerde me eigenlijk allemaal niet zo. Ik ergerde me ook regelmatig aan Louisa, terwijl ik in Voor jou genegenheid voor haar voelde. Het eerste deel van het boek vond ik niet zo, maar daarna werd het wel wat beter. Moyes laat wel goed zien wat de impact kan zijn van het verliezen van een dierbaar persoon. Daarnaast heb ik ook af en toe moeten lachen om de personages, vooral om de mensen bij de rouwverwerking. Voor jou was een super goed boek en ik vind dat Een leven na jou hier niets aan toevoegt. Ik vind het zelf ontzettend jammer, want ik had echt gehoopt dat Moyes weer een pareltje neer zou zetten. Door dit boek is mijn herinnering aanVoor jou ook veranderd, omdat het verhaal hier op verder is gegaan.

Beoordeling: ★★☆☆☆

Volg je mij al op Bloglovin’, Instagram en Twitter?