Boek- en filmrecensie: Paper towns

‘Margo was altijd al gek op mysteries. En bij alles wat daarna kwam, kon ik me nooit aan de gedachte onttrekken dat ze misschien wel zo van mysteries hield dat ze er zelf een werd. Als Q (Quentin) en Margo negen jaar oud zijn, vinden ze in het park een dode man. Die avond klimt Margo het slaapkamerraam en het hart van Q binnen. Maar hun levens gaan daarna verschillende kanten op. Negen jaar later klimt Margo opnieuw Q’s kamer binnen. Ze neemt hem mee op een nachtelijk avontuur om nooit te vergeten. De volgende dag is ze verdwenen. Margo blijkt aanwijzingen te hebben achtergelaten die alleen Q kan ontrafelen. Geïntrigeerd gaat hij op zoek naar de jonge vrouw op wie hij in stilte verliefd is, geholpen door zijn vrienden Ben en Radar, en Lacey, een vriendin van Margo. Maar wil Margo wel gevonden worden?’ (www.bol.com)

Boek
Ik had hoge verwachtingen van dit boek. Ik had Een weeffout in onze sterren al gelezen en ook de film gezien, en Het Grote Misschien (Looking for Alaska) staat geduldig te wachten in mijn boekenkast. Daarnaast wilde ik natuurlijk het boek Paper towns gelezen hebben voordat de film in de bioscoop uitkwam! Ik moet eerlijk zeggen dat ik moeite had met in het verhaal komen. De fijne schrijfstijl zorgde ervoor dat ik het boek bleef lezen. Het nachtelijke avontuur van Quentin en Margo vond ik niet heel interessant, maar wel dat ze daarna verdween. Die vraag houdt je het hele boek bezig: waar is Margo naartoe, waarom, en belangrijker: leeft ze nog? Tijdens het lezen ga je echt van Quentin houden, hij is een lieve jongen met een gouden hart. Je hoopt zo erg dat hij een happy end krijgt. De aanwijzingen en de oplossingen van Margo’s mysterie vond ik te lang duren. Het verhaal zwakt een beetje in. Het wordt weer spannender als Quentin met zijn vrienden een roadtrip maakt om haar te zoeken. Het einde ging voor mijn gevoel te snel. Het eindigde wel zoals het had moeten eindigen, maar toch ben ik niet helemaal gelukkig met het einde. Toch was het een fijn boek om te lezen: John Green maakt gebruik van beeldende woorden (geknapte touwtjes, ballonnen, spiegelbeelden, papieren steden). Ik denk echter niet dat het boek me nog lang zal bijblijven. Ik ben wel erg benieuwd naar de film!

Beoordeling: ★★☆☆☆

Film
Mijn boekrecensie stond al heel lang klaar, ik moest alleen de film nog zien! Ik heb nu dan eindelijk de film gezien en kan zeggen dat ik de film beter vond dan het boek. Ja, dat lees je goed! Ik ben iemand die pro ‘het boek is altijd beter dan de film’ is, maar er zijn uitzonderingen. Dit ligt in deze situatie misschien ook aan het feit dat ik niet enthousiast was over het boek, waardoor ik geen hoge verwachtingen had voor de film. Nat Wolff en Cara Delevingne spelen de hoofdrol in de film en ik moet zeggen dat ik hen perfect gecast vind. Ik moest af en toe hardop lachen om Quentin en zijn beste vrienden Ben en Radar. Ik wist natuurlijk al wat er ging gebeuren en wat het einde was, waardoor ik de film totaal niet spannend vond, terwijl het boek dat wel was. Ik vraag me dan ook af of de film spannender is als je niet weet wat er met Margo Roth Spiegelman is, of dat hij dan eerder saai wordt. Ik vind de film op zichzelf geen aanrader. Het is een film die je even tussendoor kunt kijken, maar zeker geen mustsee.

Beoordeling: ★★★☆☆