Vandaag, 31 maart, is het een jaar geleden dat we met een repatriëringsvlucht vanuit Peru terug in Nederland kwamen na onze wereldreis. Wat is dit jaar snel gegaan, maar wat is er in de tussentijd eigenlijk weinig maar ook weer veel gebeurd. Tijd voor een update, dus in deze blog vertel ik hoe het nu met ons gaat!
Een jaar na de wereldreis
Coronavirus
Ik wil het niet te veel hebben over het coronavirus, maar dat is eigenlijk niet te vermijden. Corona was het afgelopen jaar de rode draad in ons leven, en niet alleen in dat van ons. Toen we vorig jaar terug moesten komen naar Nederland hadden we nooit verwacht dat we een jaar later nog steeds in deze ellende zouden zitten. En de maatregelen zijn met de harde lockdown, avondklok en beperkt bezoek nu zelfs nog een stuk strenger.
Een wereldreis van een jaar werd een geweldige reis van een half jaar, gevolgd door twee weken in lockdown in Peru. Ik denk nog vaak terug aan de reis, wat heb ik genoten van onze geweldige avonturen. Er zit dan ook nog steeds verdriet over het afbreken van de wereldreis. Het is zo jammer dat we maar de helft van de droom waar hebben kunnen maken. En ik probeer het echt wel van de positieve kant te bekijken en na te genieten van de maanden die we wél konden reizen, maar toch zullen we de lockdown in Peru en de repatriëring nooit meer vergeten. En waar we eerst meerdere tripjes per jaar maakte, zijn we Nederland nu al een jaar niet meer uit geweest.
Werk
Eenmaal terug in Nederland begon ik al snel met solliciteren. Achteraf gezien had ik best wat minder streng voor mezelf mogen zijn en de tijd mogen nemen om alles te verwerken. Op 1 juli begon ik op de communicatieafdeling van een gemeente, waar ik verantwoordelijk ben voor de online communicatie. De eerste maanden werkte ik op kantoor, maar al snel moest ik thuis gaan werken. Mijn vriend kon opnieuw aan het werk bij zijn oude werkgever. Inmiddels zitten we allebei fulltime thuis te werken. Dat gaat over het algemeen wel goed, maar het brengt wel wat uitdagingen met zich mee. Daarnaast ben ik ook aan de slag gegaan als freelance tekstschrijver. Ik begon met content schrijven voor bekenden, maar inmiddels schrijf ik ook voor andere opdrachtgevers. Dit is iets wat ik heel leuk vind om te doen en in de toekomst misschien wel meer wil gaan doen. Nu is het soms lastig te combineren met mijn fulltime baan. En daarnaast heb ik natuurlijk ook nog deze website die eigenlijk al op een laag pitje staat.
Verder was het wel heel gek om terug te komen in Nederland. Veel van waar ik naar uitkeek (bijkletsen en knuffelen met vriendinnen, uit eten, naar de bios) kon allemaal niet. Ik heb wel twee coronahobby’s gevonden waar ik nu nog steeds plezier uit haal: puzzelen en wandelen. Mijn favoriete puzzels zijn de Jan van Haasteren puzzels en Disneypuzzels. Wandelen is ook een bijna dagelijkse activiteit geworden. In de pauze met mijn vriend of een langere ronde in het weekend met vriendinnen. Mijn plan is dan ook om beide hobby’s na corona vast te blijven houden. En verder zit ik uiteraard nog regelmatig met mijn neus in de boeken, maar dat was altijd al een hobby!
Toekomstplannen: verhuizen en trouwen
Dat we nu alweer een jaar in Nederland zijn, betekent dat we alweer bijna een jaar op zoek zijn naar een huis. Na gesprekken met de hypotheekadviseur en aankoopmakelaar, bezichtigingen en dagelijkse Funda-bezoekjes zijn we ons droomhuis helaas nog niet tegen gekomen. Dat het lastig is om in deze tijd een leuk huis te kopen, daar weten we inmiddels alles van. We wonen in een fijn appartement, maar we zijn wel toe aan de volgende stap. Vooral door het thuiswerken en de steeds dunner wordende lijn tussen werk en privé ben ik steeds meer toe aan een fijn huis. We hebben ons oog nu wel op iets laten vallen, dus ik hoop écht heel erg dat dat door kan gaan. En anders zoeken we gewoon weer verder. Ik houd jullie in ieder geval op de hoogte.
En dan zijn we natuurlijk ook nog verloofd! Inmiddels alweer bijna twee jaar. Ik had het plan om te gaan trouwen als we 10 jaar samen zijn (juni 2022), maar de focus ligt nu eerst op het vinden van een huis. We zien wel wat het leven ons brengt, want als ik één ding heb geleerd van onze afgebroken wereldreis, dan is het wel dat het leven niet te plannen valt.
Liefs, Anouk
Wat een mooi en eerlijk stukje.
Toch ben ik nog steeds heel blij dat jullie een jaar geleden heelhuids zijn terug gekeerd 😘