Boekrecensie: John Green – Het Grote Misschien

Follow my blog with Bloglovin

Samenvatting

‘Miles Halter is gefascineerd door Beroemde Laatste Woorden. Geïnspireerd door de laatste woorden van de Franse dichter Rabelais gaat hij op zoek naar een Groot Misschien. Niet door te sterven, maar door zich in te schrijven voor een kostschool in Alabama. Eenmaal aangekomen op Culver Creek maakt Miles kennis met zijn kamergenoot Chip Martin – de Kolonel – en met Alaska Young. Slimme, grappige, mooie, onvoorspelbare, sexy Alaska, voor wie Miles als een blok valt en die hem Het Grote Misschien in katapulteert – Miles ontredderd achterlatend.’ (www.lemniscaat.nl)

Mijn recensie over Het Grote Misschien
Voordat ik aan dit boek begon, had ik twee boeken van John Green gelezen: De weeffout in onze sterren en Paper Towns. De laatste maakte weinig indruk op mij en ik zag er dan ook tegenop om in dit boek te beginnen. Ik verwachtte er niet veel van maar hij lag al een tijdje stof te happen in mijn boekenkast. Het Grote Misschien draagt ook wel de titel Looking for Alaska en is een van de bestsellers van John Green.

In het begin van het boek maak je allereerst kennis met Miles, een slungelige jongen met zijn hart op de juiste plaats, op zoek naar ‘Het Grote Misschien’. Miles kent veel laatste woorden van bekende personen en zijn fascinatie hiervoor vond ik een interessante en mooie toevoeging. Miles valt als een blok voor Alaska en zijn verlangen naar haar groeit. Het boek is verdeeld in twee delen: Ervoor en Erna. Het eerste deel van het boek is redelijk rustig: het gaat vooral om het introduceren en groeien van de personages, maar er gebeurt niet veel bijzonders. Het tweede deel zorgt ervoor dat het boek een plekje in je hart krijgt en nu vlieg je door de bladzijdes heen. Ik wil niets verklappen over wat er gebeurt, maar nu snap ik ook beter waarom het eerste deel wat trager gaat.

Ik vind dat Paper Towns en Het Grote Misschien wel wat raakvlakken hebben: Alaska is ergens te vergelijken met Margo Roth Spiegelman en in het ene boek wordt er een ‘geheime missie’ gehouden, in het andere boek doen ze dit door middel van stunts. Ik vind de schrijfstijl in dit boek wel veel fijner en makkelijker lezen dan Paper Towns. Het boek bevat ook meerdere gedenkwaardige quotes.

Ik twijfel nog steeds tussen de vier en vijf sterren. Het is een prachtig verhaal en ik ben echt onder de indruk. Ondanks de zware onderwerpen is het verhaal op een bepaalde manier luchtig met een goede dosis humor. Het boek bevat een bijzondere mix tussen de onderwerpen rouw, godsdienst, verlangen, vriendschap en liefde. Vooral de link met godsdiensten vond ik waardevol en mooi verwerkt. Het Grote Misschien draag je nog een tijdje met je mee en is mijn favoriete boek van John Green geworden.

Beoordeling: ★★★★☆