Boekrecensie: David Arnold – De Kids of Appetite

Blossom Books geeft vaak bijzondere boeken uit, zowel qua inhoud als qua uiterlijk. Ook het boek De Kids of Appetite is weer zo’n boek dat je wel móét oppakken als je in de winkel bent, dus ik besloot het boek aan te schaffen bij Gianotten Mutsaers, maar ook de inhoud van het boek heeft me aan het denken gezet en zich in mijn hart genesteld.

De Kids of Appetite gaat over een groep jongeren die allemaal hun eigen verhaal hebben en die door omstandigheden bij elkaar zijn gekomen. Zo heb je Vic die nog steeds rouwt om zijn vader, Madeline met haar lastige thuissituatie, Coco die ontzettend vloekt maar een verhaaltje nodig heeft voor het slapengaan, Nzuzi die op zijn eigen manier communiceert en de leider van de groep, Baz, die in zijn jeugd al teveel heeft meegemaakt. Het is een eigenaardig en bijzonder groepje dat Vic gaat helpen om zijn vader letterlijk en figuurlijk los te laten.

David Arnold heeft een heel bijzondere, bijna poëtische schrijfstijl. Hij schrijft zinnen die je nog een keer wil lezen omdat ze zo mooi en oprecht zijn. Een paar favorieten: ”het schitterende enigma van gelijktijdige, totale tegenstrijdigheden”, ”de onvermijdelijkheid van gelijksoortige eenheden” en ”tot we oud-nieuw zijn”, maar ook zeker: ”ze leefden en ze lachten, en ze zagen dat het goed was”. Nadat ik gewend was aan de schrijfstijl deed het verhaal zelf me een beetje denken aan de boeken van John Green, waarin de personages ook op een zoektocht gaan. Maar De Kids of Appetite is daarin bijzonder, want de personages hebben allemaal hun eigen verhaal en hun eigen stem: ze voelen levensecht aan. Coco is absoluut mijn favoriet, ik heb meerdere keren om haar moeten lachen.

De zoektocht is de rode lijn in het boek, maar er komen nog zoveel meer andere onderwerpen aan bod. Discriminatie, zoals hoe Baz het ervaart vanwege zijn Afrikaanse achtergrond, maar ook zoals Vic het ervaart vanwege zijn handicap. Familie speelt een grote rol in dit boek, zowel je echte familie als je familie van vrienden. David Arnold laat je op een luchtige manier door het boek heen lezen, maar als je het boek weglegt, heeft het boek zich in je hart genesteld en blijf je erover nadenken. Ik heb de personages in mijn hart gesloten en echt genoten van de eerste tot de laatste bladzijde. Het boek is zowel vanbinnen als vanbuiten prachtig!

Beoordeling: ★★★★☆

Boekrecensie: David Arnold - De Kids of Appetite

Volg je mij al op Bloglovin’, Instagram en Twitter?

1 Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.